مگس

پاهایش را بهم می‌ساید، گاهی دست‌هایش را. آیا دارد تخم می‌ریزد؟ آزارش ندهی، کاری به کارت ندارد؛ بر خلاف انسان‌ها که در هر صورت کرم خودشان را می‌ریزند. بلند شد و رو دوش من نشست‌. برایم سؤال است که چرا مگس‌ها رو انسان می‌نشینند؟ شاید چون ذات گُه انسان‌ها رو بو می‌کشند. چقدر انسان‌ها و مگس‌ها شبیه هم هستند! هر دو مزاحم خلوت و تنهایی تو می‌شوند. هر چقدر هم دورشان کنی، باز رو دوشت سوار می‌شوند. هر دو از اراده معطوف به حیات رنج می‌برند. گویی فلسفه وجودشان یکی است. به یاد نیچه و مگسان بازار میوفتم. او از اراده قدرت گفت ولی من چیزی جز تقلا برای کتمان حقیقت ندیدم؛ این حقیقت که هر دو گُه می‌خورند.

پارسا رنجبر - ۷ تیر ۰۳